Interview met Wouter Beke
2 oktober 2019. Iets meer dan 4 maanden na de verkiezingen, legt een nieuwe Vlaamse Regering de eed af. Met een nieuwe Vlaamse minister van Welzijn, Volksgezondheid, Gezin en Armoedebestrijding, Wouter Beke. Nadat hij samen met Hilde Crevits de onderhandelingen voerde voor CD&V, zal hij de volgende christendemocraat in een lange rij zijn die deze belangrijke rol opneemt. Zijn eerste indrukken.
Dé datum die als een zwaard boven het hoofd hing van de provincies, is voorbij. De afslanking van de geviseerde besturen is een feit. Met ingang van 1 januari 2018 hebben zij alle persoonsgebonden bevoegdheden moeten loslaten. Zo zijn welzijn, jeugd, cultuur en sport recent in Vlaamse of lokale handen terecht gekomen. Dat dit proces van afslanking wonden heeft geslagen, hoeft geen betoog. Het is meer dan één kras op de ziel van de provincies. Maar desondanks blijven ze strijdvaardig. “We gaan volop voor datgene waarvoor we bevoegd zijn en zullen al doende onze meerwaarde bewijzen.” zegt gedeputeerde Couckuyt, bevoegd voor ontwikkelingssamenwerking, wonen, toerisme, gelijke kansen, steunpunt data en analyse en APB Lemberge. “We gaan voor een sterke provincie door al haar troeven uit te spelen.”
Interview met Jo Vandeurzen
Huisartsen, apothekers en andere zorgverstrekkers moeten in hun regio beter samenwerken. Om dat mogeliijk te maken, wordt Vlaanderen opgedeeld in een 60-tal zorgzones.
Op 1 januari 2018 breekt een nieuw tijdperk aan voor de Vlaamse provincies. Ze zijn dan niet langer bevoegd voor persoonsgebonden thema’s als welzijn en gezondheid, sport, cultuur of jeugd. Het Antwerpse provinciebestuur past zijn welzijns- en gezondheidsbeleid aan die nieuwe situatie aan, waardoor het toch ondersteuning en stimulansen kan blijven geven aan de sector. “Meer dan ooit zullen we ons focussen op de economische dimensie van het gezondheidsbeleid,” stelt gedeputeerde Peter Bellens (CD&V). “Op die manier kunnen we toch nieuwe bakens uitzetten voor de toekomst.”
We treffen een gedreven en vastberaden gedeputeerde Frank Smeets. Eind 2012 kreeg hij binnen de deputatie van de Provincie Limburg de beleidsdomeinen Welzijn, Wonen, Sport en het provinciaal domein Dommelhof toebedeeld. “Ook al is het niet altijd eenvoudig en hadden we het ons anders voorgesteld”, lacht hij, “we houden de moed er in en gaan gestadig verder. Het is nodig voor de Limburgers”.
Interview met Jo Vandeurzen
VERMAATSCHAPPELIJKING VOOR EEN ZORG OP MENSENMAAT
De levensverwachting van de Vlaming blijft stijgen. Volgens de laatste cijfers hebben we er de afgelopen tien jaar twee jaar levensverwachting bij gekregen. Het is een signaal dat ons gezondheidssysteem goed werkt. Maar het brengt ook nieuwe uitdagingen voor onze zorg mee: als we met z’n allen ouder worden, hebben we ook meer zorg en hulp nodig. Jo Vandeurzen, Vlaams minister voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, wil daarom niet alleen meer investeren in de zorg. Hij wil die zorg ook ‘vermaatschappelijken’. Maar wat betekent dat?
Het welzijnsbeleid is al enige tijd op haar grondvesten aan het daveren, zegt gedeputeerde Eddy Couckuyt. Het proces dat de afslanking van de provinciebesturen voorbereidt, is daar de oorzaak van. Met 1 januari 2017 in het vooruitzicht, als moment waarop de persoonsgebonden bevoegdheden naar het Vlaamse niveau zullen overgaan, wordt het provinciale welzijnsbeleid grondig door elkaar geschud. Een slopend traject, met veel onzekerheden, zowel voor de betrokken partners in het werkveld als voor de personeelsleden. Een heftige periode, zoveel is zeker.
Tegen 2018 wil Vlaanderen een performant welzijns- en zorgbeleid voor ouderen klaar hebben. Een vraaggestuurde, continue, beschikbare, toegankelijke, kwaliteitsvolle en betaalbare ondersteuning en zorg voor oudere personen zullen hiervan de basis vormen.
Een erg oncomfortabele spreidstand, zo noemt gedeputeerde Peter Bellens de positie waarin hij vandaag beleid moet voeren op vlak van welzijn en gezondheid in de provincie Antwerpen. In 2017 wordt deze provinciale bevoegdheid overgeheveld naar het Vlaamse niveau. “We steken vandaag allemaal een tandje bij. De transitie slorpt veel energie, tijd en mankracht op. Maar tot op de laatste dag zullen we onze dienstverlening naar lokale besturen, instellingen en organisaties op een zeer hoog niveau houden,” besluit hij vastberaden. Bellens vertelt vol trots waar zijn provincie vandaag nog het verschil maakt in de welzijns- en gezondheidssector.
2016 wordt een jaar van transitie. Het grootste deel van mijn bevoegdheden wordt immers overgedragen naar de Vlaamse overheid en de gemeenten. Uiteraard streven we ernaar dat de expertise die we opbouwden zo goed mogelijk kan worden doorgegeven. Het blijft onze ambitie dat alle Limburgers, om het even waar zij wonen, kunnen blijven rekenen op een gelijke behandeling.
De provincie Vlaams-Brabant heeft een grote achterstand op het gebied van zorg en welzijn ten opzichte van andere provincies. Gedeputeerde Monique Swinnen blijft zich inzetten voor een inhaalbeweging. ‘Bij wie kan je terecht als je puber niet meer naar school wil? Als je ouders nog thuis willen blijven wonen, maar dit niet meer kunnen zonder hulp? Als je geconfronteerd wordt met handicap? Als het welzijnsaanbod in je regio niet voldoende uitgebouwd is, dreigen mensen uit de boot te vallen. Dat moeten we vermijden.’ aldus de gedeputeerde.
We staan inderdaad voor budgettair moeilijke tijden. Besparingen zullen voor een begroting in evenwicht zorgen. Ook in het beleidsdomein Welzijn, Volksgezondheid en Gezin (WVG) dragen we bij tot de noodzakelijke besparingen en vragen we inspanningen. Zo zal bv. de premie voor de zorgverzekering, die sinds 2003 niet werd aangepast, opgetrokken worden naar 50 euro en naar 25 euro voor de mensen die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming.